Uzaklığına yazılar yazıyorum. Seni konuşuyorum gecelere. Özlemin, yokluğun derinlerime işliyor. İçtiğim her kadehde senin yarım bıraktığın boşluğu tamamlamak isterken diğer yarımım da eriyor. Kavruluyor.
Geldiğin gün yüzümde yeniden kelebekler açıcak, solan güneşim eksik kalan yanım yeniden tamamlanıcak.Sen geldiğinde yeniden ''The Classic- Magic Castle' olucak tüm melodiler. Atlas Arel yeniden mutlu olucak. Anılarımın her köşesinde yer almış varlık gel artık. En sevdiğimiz diziyi izlerken seni andım her saniyesinde. Tekrar tekrar izledim her sahnesini. Seni özledim.
Bu yaşta bıkılır mı herşeyden? En çokta bu yaşta bıkılır. Sensizlikten yokluğundan eksik
kalan yarımdan. . Çık gel duy sesimi.
''Fransa Lyons Köprüsü- Edith Piaf La vie en Rose, Gece 24.00 Suları''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder