Anılar, vücuda nüfus etmiş kalbe işleyen hatıralar.
Acılarımın gerisinde kalıyor gibi.
Her birini unutmak istemeyecek kadar seviyor her birinin acısına katlanıyordum.
Eksik notaların fazlalığında kayboluyordu gülüşlerim. Hatırlamak istiyorken her biri yavaşca siliniyor yerine sadece acı kalıyordu.
Evet zaman geçiyor, evet zaman geride kalıyordu.
Ardımda bıraktığım masumiyetini gülüşünü kokunu öyle çok özlüyordum ki çektiğim acının yamacına sığınıyordu hep.
Bugün dumandan bir harap bölgesi kalbim.
Parçalanmış yanmış kül olmuş toparlanması güç harabe yığını.
Küçücük bedenin, gün geçtikce büyüyen yaşın ve hiç birinde yer almayacak olduğum anıların, her biri güzellikle dolsun dünyalar güzeli kız çocuğu.
Masumiyetinle geçsin zaman. Cennetin kokusunu üstünde hisseden ben, yokluğunda cehennemi yaşıyorum masum meleğim.
İleride, çok ileride bu yazıya denk gelsende bilmeyeceksin sana yazdığımı.
Hatırlamayacağın kadar uzağındayım ve benim göremeyeceğim kadar uzaksın.
Ah cennet kokulum ..
Özlemin kalbimde tütüyor tüm vücuduma işliyor.
Ve zaman geçsede sen benim gördüğüm göreceğim en masum kız çocuğu olarak kalacaksın. En saf meleğim...
Varlığına şükrettiğiniz insanlar çok uzaklardaysa eğer sizin için sadece beklemek kalıyor geriye.
Bekliyorum sabrediyorum sen için.
Sana anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki. Çabuk gel olur mu? Yarımım ben artık. Çık gel hadi. I miss you'nun o en sevdiğimiz melodisi bile sen yokken anlamsız.
Bomboş.
Hatıralarım seninle doldu hayatıma sen doldun.
Yokken yarımım eksiğim .Yaşamına tanık olmam bile bir lütuf iken sensizlik acının daniskası oluyor kalbimde. Çık gel her neredeysen.
Yokluğunu hayatımın her bir zerresinde hissederken kızmalı mıyım.
Ben hâlâ seni bekliyorum. en uzun acılarımın efendisi.
Güvende değilim huzursuzum yarımım eksiğim.
Aldığın dantel etekli bebek yerine sana sarılmak istiyorum.
Üzüldüğümde geride bıraktığın insanların yükünü taşırken yorulduğumda seninle huzur bulmak istiyorum.
Bıraktığın parfumünle değil...
Özlemlerin duygularım öyle ağır ki taşıyamıyorum. Üç özlemimi anlattım bir yazımda.
Üç kişiye olan özlemim. Üçüde gidişinde beni yaktı, hâlâ yanıyorum.
Varlığıyla mutlu eden insanlar yokluğuyla hüzüne boğuyor şu sıralar. Aşka sevgiliye duyulan özlem olarak algılamayın özlemlerimi. Ama her insan bir gün gidicek.
Üç insan gitti hayatımdan.
Öğrendiğim tek birşey var.
Bu dünyaya tek geldik ve tek gideceğiz. Geride sadece hatıralarımız ve anılarımız kalıcak. Dilimin ucuna gelip acılarımın arkasına kaçan onca sözcük var ki.. Bomboş..
Selametle kalın diyeceğim, korkuyorum..
